تامین کیفیت خدمات در سوییچینگ بر چسب چند قراردادی

امروزه اینترنت، تنها سرویس ؛بیشترین تلاش؛ را فراهم می کند یعنی ترافیکها با سرعت ممکن پردازش می شوند ولی هیچگونه تضمینی برای تحویل بموقع و حتمی ترافیک وجود ندارد. با پیشرفت تجاری الکترونیکی، نیاز به کیفیت خدمات ‏‎(qos)‎‏ بیشتر احساس می شود. سرویسهای مجتمع یا ‏‎integrated services (intserv)‎‏ و خدمات متمایز یا ‏‎(diffserv)differentiated services‎‏ دو مدل برای تامین ‏‎qos‎‏ در اینترنت می باشند. انگیزه همه معماری های تامین ‏‎qos‎‏، بهبود کارایی یک شبکه یک شبکه ‏‎ip‎‏ می باشد. اساس ‏‎intserv‎‏ بر مبنای رزو کردن منابع (پهنای باند اتصال و حجم بافر) برای هر جریان خاص می باشد چنانکه در صورت نیاز، کیفیت سرویس بتواند تضمین گردد. فسلفه ‏‎diffserv‎‏ تقسیم ترافیک به کلاسهای مختلف و برخورد متمایز با هر کدام از آنها می باشد. ‏‎mpls‎‏ نیز یک روش سوئیچینگ برچسب-مبنای سریع می باشد که توانایی های ‏‎qos‎‏ جدیدی را در سطح شبکه های ‏‎ip‎‏ بزرگ فراهم می کند. ‏‎mpls‎‏ نیز یک روش سوئیچینگ بر چسب-مبنای سریع می باشد که توانایی های ‏‎qos‎‏ جدیدی را در سطح شبکه های ‏‎ip‎‏ بزرگ فراهم می کند. ‏‎mpls‎‏ با مهندسی ترافیک به گردانندکان شبکه این امکان را می دهد تا بتوانند مسیر ترافیک را به جریان داده دیکته کنند و این یکی از مشخصه های مهم ‏‎mpls‎‏ است که از آن را برای هر تکنولوژی ‏‎ip‎‏ به عنوان ابزاری برجسته مطرح می کند. همچنین ‏‎mpls‎‏ می تواند از مدلهای ‏‎qos‎‏ی که هم اکنون برای ‏‎ip‎‏ در دسترس می باشند ‏‎(diffserv , imserv)‎‏ پشتیبانی کند. در این پایان نامه نحوه پشتیبانی معماری ‏‎mpls‎‏ و ‏‎diffserv‎‏ به منظور تامین ؛کیفیت خدمات؛ نشان داده شده است و با استفاده از شبیه ساز ‏‎ns-2‎‏ تاثیر تعداد کلاسهای خدماتی و میزان بارهای ‏‎tcp‎‏ و ‏‎udp‎‏ بر روی کارایی شبکه های مبتنی بر ‏‎diffserv‎‏ و ‏‎mpls‎‏ مورد ارزیابی قرار گرفته است.